Gelukkig zijn wij geen object!
Door: Evelien de Lange
Blijf op de hoogte en volg YWCA NL
13 Juli 2011 | Zwitserland, Zürich
Even een kort verslag, want we hebben nu pauze en ik ben even naar boven gelopen in het mooie Kongresshaus om mijn mail te checken e.d..
Afgelopen maandag hadden Jolien en ik de Young Women's Dialogue. Super goed georganiseerd, uitdagende workshops en heel gaaf om te zien hoeveel krachtige, intelligente, daadkrachtige meiden er zo wijdverspreid over de wereld onderdeel zijn van de Y.
's Middags had ik met een gedeelte van de groep een workshop over leiderschap. Wat verstaan wij daar onder en met name: wat is onze rol als jonge Y-vrouw? Wat hebben we in te brengen en wat kunnen er veranderen? Waar kunnen we van leren en wat kunnen we aan anderen leren?
Hele goede, snelle, concrete brainstorm gehad. Zo gaaf om dat met allerlei verschillende culturen te doen en toch op 1 lijn te zitten. De een zit met vragen die de ander niet heeft of loopt tegen dingen aan waar jij je niet in herkent, maar het stond buiten kijf dat we dezelfde toekomstvisie voor de Y hebben.
En toen werd ik geraakt. Door Ana uit Chili. Zij was als jongere van de Y onderdeel van hun delegatie (moet min. 25 procent onder de 30 zijn). Zij is enthousiast dat ze de wereld over mag reizen voor dit mooie event. Zij staat te springen om wereldleiders te horen, met anderen te discussieren en actie te ondernemen. Maar zij bestaat niet.
De oudere vrouwen in haar delegatie zien haar niet. Luisteren niet naar haar en behandelen haar als een object. 'Jij bent er alleen maar bij om ons quotum te halen.'
Wij hebben kleine souvenirs mee, klompjes aan een kettinkje (zie eerdere foto's). Deze kunnen we geven aan vrouwen die ons raken of waar we bijvoorbeeld een leuk gesprek mee hebben.
Ana raakte mij en ik wilde mijn solidariteit uitspreken. Zij spreekt alleen maar Spaans dus een Mexicaans meisje opgespoord die kon vertalen. Ik heb haar gezegd hoe het me raakte dat zij zo wordt behandeld en dat wij allen (als jonge meiden daar aanwezig) ons hard zullen maken om duidelijk te maken hoe belangrijk de jonge generatie binnen de Y is (we hebben een draft strategy opgesteld waar dit onderdeel in opgenomen is).
Ik deed Ana het kettinkje om haar nek en we omhelsden elkaar. Wat een bijzonder moment voor een eerste dag op de Council! Dit wilde ik even delen, later volgt weer meer.
En ik maak van deze gelegenheid gebruik:
Dank aan alle Y-vrouwen die ons de ruimte geven. Die naar ons luisteren. Van wie wij leren. En die van ons leren.
Liefs,
Evelien
Afgelopen maandag hadden Jolien en ik de Young Women's Dialogue. Super goed georganiseerd, uitdagende workshops en heel gaaf om te zien hoeveel krachtige, intelligente, daadkrachtige meiden er zo wijdverspreid over de wereld onderdeel zijn van de Y.
's Middags had ik met een gedeelte van de groep een workshop over leiderschap. Wat verstaan wij daar onder en met name: wat is onze rol als jonge Y-vrouw? Wat hebben we in te brengen en wat kunnen er veranderen? Waar kunnen we van leren en wat kunnen we aan anderen leren?
Hele goede, snelle, concrete brainstorm gehad. Zo gaaf om dat met allerlei verschillende culturen te doen en toch op 1 lijn te zitten. De een zit met vragen die de ander niet heeft of loopt tegen dingen aan waar jij je niet in herkent, maar het stond buiten kijf dat we dezelfde toekomstvisie voor de Y hebben.
En toen werd ik geraakt. Door Ana uit Chili. Zij was als jongere van de Y onderdeel van hun delegatie (moet min. 25 procent onder de 30 zijn). Zij is enthousiast dat ze de wereld over mag reizen voor dit mooie event. Zij staat te springen om wereldleiders te horen, met anderen te discussieren en actie te ondernemen. Maar zij bestaat niet.
De oudere vrouwen in haar delegatie zien haar niet. Luisteren niet naar haar en behandelen haar als een object. 'Jij bent er alleen maar bij om ons quotum te halen.'
Wij hebben kleine souvenirs mee, klompjes aan een kettinkje (zie eerdere foto's). Deze kunnen we geven aan vrouwen die ons raken of waar we bijvoorbeeld een leuk gesprek mee hebben.
Ana raakte mij en ik wilde mijn solidariteit uitspreken. Zij spreekt alleen maar Spaans dus een Mexicaans meisje opgespoord die kon vertalen. Ik heb haar gezegd hoe het me raakte dat zij zo wordt behandeld en dat wij allen (als jonge meiden daar aanwezig) ons hard zullen maken om duidelijk te maken hoe belangrijk de jonge generatie binnen de Y is (we hebben een draft strategy opgesteld waar dit onderdeel in opgenomen is).
Ik deed Ana het kettinkje om haar nek en we omhelsden elkaar. Wat een bijzonder moment voor een eerste dag op de Council! Dit wilde ik even delen, later volgt weer meer.
En ik maak van deze gelegenheid gebruik:
Dank aan alle Y-vrouwen die ons de ruimte geven. Die naar ons luisteren. Van wie wij leren. En die van ons leren.
Liefs,
Evelien
-
13 Juli 2011 - 12:10
Marleen:
Je hebt een mooi en tekenend stuk geschreven Eef. Dit is precies waar jullie het voor doen! Denk dat het klompje Ana heel mooi staat :) xx -
13 Juli 2011 - 19:16
Jolanda V. Henningen:
Wow, wat een gaaf verhaal! Fijn dat de Y jou en alle andere Young Leaders voldoende ruimte geven om te leren en te groeien! -
13 Juli 2011 - 20:27
Hans En Marjoeke:
Mooi, Je hebt Ana een mooi cadeau gegeven, dit kleine klompje zal Ana er altijd aan herinneren dat zij haar stem mag laten horen. Groots!
veel succes! en veel liefs
-
14 Juli 2011 - 07:59
Annegien:
Wow, dit heb je mooi opgeschreven Eef! Het raakt mij ook.
Fantastisch dat je haar zo'n mooi geschenk hebt gegeven. Het klompje staat symbool voor haar eigen stem en de steun die ze wereldwijd heeft om die te gebruiken.
Op naar weer een dag vol indrukken. Geniet ervan.
Liefs, Annegien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
